ΝΙΟΥ ΠΑΡΘΕΝΟΝΣ ΜΠΙΤΣΙΖ

«Στον πόλεμο αυτόν (δεύτερος πόλεμος των Μπόερς 1899-1902), ο παλιός τρόμος του ορατού εχθρού έδωσε τη θέση του στο παραλυτικό συναίσθημα της προέλασης εναντίον ενός αόρατου εχθρού, αίσθημα που καλλιεργούσε την υποψία οτι ο εχθρός ειναι παντού. (...) ο αμυνόμενος, πάντα έτοιμος να προστατευθεί πίσω απο κάποιο ανάχωμα, χάρη στην ταχυβολία των τυφεκίων ήταν πλέον σε θέση να επεκτείνει τις θέσεις του με τρόπο ανήκουστο κατα το παρελθόν (...) Έτσι στη μάχη του ποταμού Μόντερ οι Μπόερς παρέταξαν 3000 άνδρες σε μέτωπο περίπου 7 χιλιομέτρων (...) παρά την αραιότητα των υπερασπιστών τους, αυτά τα μέτωπα δεν μπορούσαν να διασπαστούν. Αυτό επέφερε το τέλος των επιτυχημένων μετωπικών επιθέσεων απο τυφεκιοφόρους.»

J.F.C. Fuller, Οι αποφασιστικές μάχες που διαμόρφωσαν τον κόσμο, Β’ τόμος.

            Είναι σα να τον ακούω ηδη να ουρλιάζει, «ο πόλεμος των Μπόερς? Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΜΠΟΕΡΣ?? Γαμημένο άχρηστο σκουλήκι, θα ξαναπιείς τζιν του αγίου πέους ανήμερα, σιχαμένο ατάλαντο γουρούνι, κουραδομηχανή φτιαγμένη απο σκατά φιδιού, θα σε τσακίσω!» Το πως κατέληξα φυλακισμένος και δουλάρα του Σατανικού Κεφαλιού του Ζάφοντ, είναι μια μεγάλη και θλιβερή ιστορία την οποία θα σας διηγηθώ κάποια άλλη φορά. Ας πούμε απλά οτι αυτή η ανθρωπόμορφη κάμπια με τη κατάμαυρη ψυχή χιλίων κατσαρίδων μου έκανε μια πρόταση που δεν μπορούσα να αρνηθώ... Πρός το παρόν όμως, προέχει η συνέχεια της τιτανομεγαλειωδώς εμβριθούς ανάλυσης μου για τον βόθρο που ονομάζουμε ελληνική κοινωνία, τις εκλογές και τα γλυκά βυζάκια.

           

Ο πόλεμος των Μποερς λοιπόν. Ο παππούς της Σαρλίζ Θερόν εναντίον του παππού του Φιλ Νέβιλ και κόντρα σε κάθε προγνωστικό, τα αφρικανέρ λευκά σκουπίδια για αρκετό καιρό τρέχανε τα αποικιοκρατικά λευκά δίποδα. Μέχρι τη στιγμή που η βασίλισσα Βικτωρία, αυτη η γοητευτική και εμετική αρκουδογυναίκα, αποφάσισε οτι δεν είναι δυνατόν ενα μάτσο κρυφό-ολλανδοί να την ξεφτιλίζουν έτσι και έστειλε τον Χρυσοχοίδη της εποχής να κόψει κώλους.

«Αν μαζέψουμε τα γυναικόπαιδα των ανταρτών και τα πετάξουμε σε χώρους υποδοχής προσφύγων, τότε οι λαθραίοι αντάρτες θα είναι αδύνατον να συνεχίσουν τον πόλεμο, μιας και ο ανταρτοπόλεμος χωρίς την ενεργό υποστήριξη του ντόπιου πληθυσμού είναι αυτοκτονία. Ο ντόπιος πληθυσμός θα είναι μαντρωμένος – χαρ χαρ – και τα σκυλιά δεμένα, το πιάσατε?»

«This is brilliant dear Michalis, just brilliant!»

            Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που τα στρατόπεδα συγκέντρωσης κέρδισαν τον δεύτερο πόλεμο των Μπόερς, θα κλέψουν τις επόμενες εκλογές στο Ελλάντα, όποτε και αν αυτές γίνουν. Πατώντας πάνω στον διαρκώς αυξανόμενο εκφασισμό της κοινωνίας, μπατσοκ, νδ, καρατζακαμμένοι, μητσοτάκηδες και λοιπές δημοκρατικες δυνάμεις, δεν θα σταματήσουν λεπτό να δίνουν ρατσιστικό πόνο, συναγωνιζόμενοι στα ίσια τους ναζί αυνάνες της παπαρείας φυλής. Ναι, αυτούς με τον καθαρό Έλλην αρχηγόσαυρο. Τα χρυσαύγουλα πάντως έχουν κάθε δικαίωμα να αισθάνονται βιασμένοι ιδεολογικά, τώρα που όλα μα όλα τα κόμματα της «αστικής τάξης» προσπαθούν απεγνωσμένα να το παίξουν χιμλερότεροι του Χίμλερ. Σ’αυτό τον αποκαρδιωτικό αγώνα, το μπατσοκ έχει ένα μικρό πλεονέκτημα, εναν ερωτεύσιμο και σιχαμερό πόντιο, έναν σκληρό σοσιαλιστή που κάνει τον μυθικό Αρκουδέα του 80’ς μπατσοκ να φαίνεται αναρχοκομμούνι, εναν Μιχάλη Χρυσοχοίδη κυρίες και κύριοι.

            Φυσικά τόσο ο αγαπημένος και μισητός Μισέλ, οσο και τα κώματα που αναφέρθηκαν πιο πάνω, δεν είναι μόνοι σ’αυτό τον γεμάτο πατριωτικές μύξες και ελληνοχριστιανικά σκατά με χιόνι, κατήφορο. Εκτός απο τους συνήθεις ύποπτους - Άνθιμος, ο γλυκός σα πετιμέζι τράγος, ΔΟΛ, η όαση της εξαρτημένης και κακογραμμένης νταβατζογραφίας, Πρετεντέρης, ο γιαουρτοφάγος της Αντιπάρου - υπάρχουν και οι ασυνήθιστοι.

Υπάρχει και η αριστερά κύριοι. Υπάρχει το σταλινικό απολίθωμα της Λιάνας της Κανέλλη και του Απόστολου του Γκλέτσου που τα τελευταία 2 χρόνια, έχει βάλει 3 τουλάχιστον φορές κόσμο του να κάνει αλυσίδα μπροστά στη βουλή, με την πλάτη γυρισμένη στους μπάτσους, μην τυχόν και μπούμε μέσα και γίνει καμιά επανάσταση. Επίσης, ποιος μπορεί να ξεχάσει ή να συγχωρέσει αυτό? Ουστ, καθίκια!

Για την Κουβελ.Αρ, τι να πει κανείς. Οι άνθρωποι έχουν πλεόν εγκαταλείψει κάθε πρόφαση οτι το μπουρδελάκι τους είναι αριστερό κόμμα και απλά υπάρχουν με τη μορφή σαλονοτραπεζαρίας, στην οποία δέχεται ο Φωτάρας κάθε απογοητευμένο πασόκο, του κάνει ζεστή αγκαλίτσα και του λέει λόγια αγάπης και συμπάθειας με την ήρεμη, χαμηλή φωνούλα του. «Μη στεναχωριέσαι Μπάμπη, δεν φταις εσυ που τους ψήφιζες απο το ’81 μέχρι και το ’09... Αυτοί φταίνε και τα παραμύθια που σου λέγανε... Εμείς θα σε φροντίσουμε Μπάμπη, τώρα είσαι ένας απο μας...» Ο στοργικός και κτηνώδης Φωτάρας, με τον αέρα που του δίνουν οι κολονοσκοπήσεις, θεωρεί οτι έπιασε τον Μπένι απ’τα αρχίδια, αλλά βαθιά μέσα του πρέπει να ξέρει τη φρικτή αλήθεια - ακόμα και με Μπένι αρχηγό, ακόμα και με Παπουτσή ή μια ζεστή κουράδα του σκύλου μου για αρχηγό, το μπατσοκ δεν θα πάρει ποτέ κάτω απο 20%.

Υπάρχει τέλος και ο συνασπισμός της αριστεράς και των στρουμφ. Με αρχηγό ένα νέο αλλά σοβαρό ως τέρμα βαρετό άνθρωπο, έξυπνο αλλά όχι εξυπνάκια, αριστερό αλλά απ’αυτούς που για κάποιο λόγο πιστεύουν ακράδαντα στην πολιτική ορθότητα που έχει επιβάλλει, χμμ, ποιός άραγε? Μήπως το ίδιο σάπιο ΕλληΣταηστάν το οποίο και καλά θέλουν να ανατρέψουν? Εκτός αν οι συνασπισμένοι πιστεύουν οτι μόλις αντικαταστήσουμε τον Λοβέρδο με τον Τάσο τον Κουράκη, το ελλάντα θα γίνει μια παραμυθένια χώρα, όπου παιδάκια θα παίζουν δίπλα σε ποτάμια απο σοκολάτα κλπ.

Κάπως έτσι λοιπόν η ζωή και η προπαγάνδα συνεχίζονται κανονικά σ’αυτό τον ευλογημένο τόπο. Το μόνο πρόβλημα είναι πως ενόψει των πιο κρίσιμων μετά το πόλεμο εκλογών, η βασική μνημονιακή προπαγάνδα (ακρίδες θα φάνε τη σοδειά σας και ο μισθός σας θα είναι δυο ροχάλες στη μούρη, αν δεν μας ψηφίσετε και βγούμε απο το ευρώ) δεν πολυδουλεύει. Για την ακρίβεια, μέχρι στιγμής δείχνει να προκαλεί το ακριβώς αντίθετο απο το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, ενισχύοντας κυρίως καμμένους και ναζί. Έτσι ξαναγυρνάμε στο ίδιο συμπέρασμα, πως αφ’ενός ο Χρυσοχoίδης πόντιος είναι, μαλάκας δεν είναι και αφ’ετέρου πως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, είναι το τελευταίο και σημαντικότερο κόκκαλο που πετάει ο δικομματισμός στα εξαγριωμένα σκυλιά της πρωην μεσαίας τάξης. Η δε φασιστοποίηση της κοινωνίας είναι τόσο φανερή που ούτε η Λιάνα, ούτε ο Φωτάρας, ούτε ο Αλέξης, ούτε καν ο Τάσος ο Κουράκης, τολμούν να πουν τα πράγματα με το γαμημένο το όνομα τους. Έτσι η χρυσοχοίδεια-πρετεντέρεια πίπα για «χώρους κράτησης μεταναστών» και «κέντρα φιλοξενίας λαθρομεταναστών» συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Close but no cigar που θα’λεγε και ο Πανούτσος ο λάτρης του γαμώνησου. Μπορούμε να τα βαφτίσουμε Μαρία η καριόλα του δάσους, Πολ Τομσεν ο φιλέλλην ή ακομα και JHG876HKIH876, αλλά στρατόπεδα συγκέντρωσης θα είναι και οι ίδιοι μπάτσοι που φέρονται σε μας, τους λευκούς, χριστιανούς Έλληνες έτσι, θα «φιλοξενούν» μερικές χιλιάδες μελαμψούς, αντίχριστους κακομοίρηδες, όπως μόνο αυτοί ξέρουν.

Νέοι Παρθενώνες ρε μουνιά.