ΙΕΚ Δημοσιογραφίας: Κάθε Είδηση Του Αστυνομικού Δελτίου, Σύμφωνα Με Το "Πρώτο Θέμα".

Μαύρες εποχές αυτές που ζούμε, για την έντυπη δημοσιογραφία. Κανείς δε αγοράζει εφημερίδες - φτήνυνε και το γαμημένο το ίντερνετ και μπορείς να κατεβάζεις ταινίες από torrent. Βασικά, οι μοναδικοί που αγοράζουν εφημερίδες αυτή τη στιγμή είναι όσοι χρεωκοπούν και κλείνουν το μαγαζί τους και το αδειάζουν και χρειάζονται κάτι για να καλύψουν τη βιτρίνα όσο μένει ξενοίκιαστο. Κάθε μέρα περνάω μπροστά από φαλιρισμένο είδη κιγκαλερίας κάτω από το σπίτι μου και διαβάζω στην εφημεριδο-ταπετσαρία της βιτρίνας "Κάρολ: Και την ψυχή μου για τον ΟΦΗ".

Μα υπάρχει μια συγκεκριμένη εφημερίδα που, σε αυτό το post-apocalyptic τοπίο ολέθρου του Ελληνικού Τύπου, διατηρεί τη δυναμική της: το Πρώτο Θέμα. Πρώτο σε κυκλοφορία πριν το Μνημόνιο, πρώτο και τώρα. Ό,τι και να συμβεί, το Πρώτο Θέμα είναι το χάρτινο αντικείμενο που οι κάτοικοι αυτής της χώρας αγοράζουν περισσότερο από κάθε άλλο χάρτινο αντικείμενο - μη μου φέρεις αντίρρηση το "χαρτί υγείας", επειδή αυτό έχει διάφορες μάρκες. Πουλάει -άραγε, μια και το 'φερε η κουβέντα- η best-selling μάρκα χαρτιού υγείας περισσότερους ή λιγότερους τόνους χαρτί κάθε εβδομάδα σε σύγκριση με το Πρώτο Θέμα; Σημείωση για πιθανή έρευνα.

Πως το έχει καταφέρει αυτό ο Αναστασιάδης και οι υπάλληλοί του; Ποιο σωστό κουμπί πατάει κάθε εβδομάδα πάνω στα ρεφλεξολογικά hotspots της Κοινής Γνώμης και καταφέρνει πάντα να φτιάχνει κλίμα και να μας ανακοινώνει με ποια θέματα θα ασχολούμαστε (είτε συμφωνώντας είτε διαφωνώντας με αυτά), τις επόμενες εφτά ημέρες; Πρέπει να υπάρχει κάποια μέθοδος πίσω από το χάος μιας επικαιρότητας που κουτρουβαλιάζεται προς κάθε κατεύθυνση. Ποια είναι αυτή η μέθοδος;

ΣΤΡΟΥΓΚ διαβάζεις, το ξέρεις ήδη πως θα σου αποκαλυφθεί η απάντηση. Για την ακρίβεια, μέχρι να τελειώσει το παρόν κείμενο, θα είσαι έτοιμος να γράψεις το πρώτο σου ρεπορτάζ για το "Πρώτο Θέμα" και να δεις τον λαμπερό κόσμο της δημοσιογραφίας να ανοίγεται μπροστά σου! Βγάλε στυλό, είναι SOS αυτά που ακολουθούν.

Ως γνωστόν, #1 ζήτημα αυτή τη στιγμή στη χώρα είναι η Εγκληματικότητα. Και ως επίσης γνωστόν, μπαίνοντας στα γραφεία του Πρώτου Θέματος βλέπεις πάνω από την κεντρική είσοδο έναν πορφυρόχρυσο θυρεό που γράφει 

Είδηση Δεν Είναι Το "Έλληνας Έδειρε Πακιστανό",

Είδηση Είναι Το "Πακιστανός Έδειρε Έλληνα".

Το 'χε πει ο Ουμπέρτο Έκο αυτό. Ή αυτός που λέει τα ανέκδοτα στο "ΟΛΑ". Τους μπερδεύω αυτούς τους δύο. 

Βλέπουμε ήδη ένα μοτίβο να δημιουργείται.

Συνεχίζουμε. Μια βασική αρχή της δημοσιογραφίας είναι πως όσο πιο σαν σκύλος το προσεγγίσεις ένα θέμα, τόσο πιο πιασάρικο γίνεται. Τα σκυλιά έχουν τρία βασικά συναισθήματα: την Πείνα, το Φόβο και τη Σεξουαλική Επιθυμία. Αν θέλεις να διαβαστεί ένα θέμα, κάν' το να χτυπάει καμπανάκι σε κάποιο από αυτά τα τρια ένστικτα. 

Μα εκ των πραγμάτων δεν μπορείς να περιοριστείς σε αυτά μονάχα. Και έστω πως είσαι στο γραφείο της εφημερίδας και φτάνει από την Αστυνομία το δελτίο εγκλημάτων της ημέρας. Πώς θα προσεγγίσεις το κάθε περιστατικό χωρίς να χαθεί η μπάλα; 

Ας πούμε λοιπόν πως επειδή είμαστε άνθρωποι και άρα ανώτεροι από τη Λάσσι και τον Κ-9, το μίνιμουμ των πιθανών συναισθημάτων είναι 8: η Απάθεια, η Αηδία, το "Like", το παραπάνω κι από Like δηλαδή το "Epic WIN", η Οργή, η Θλίψη, το Ηλίθιο Γέλιο και το "wtf?".

Αν τα είπα γρήγορα και δεν πρόλαβες να σημειώσεις, να και σε οπτική κωδικοποίηση:

Ωραία.

Πάμε τώρα να εφαρμόσουμε στην πράξη όσα μάθαμε σήμερα.

Είπαμε: γραφεία εφημερίδας, μπιπ-μπιπ-μπιπ ο τηλέγραφος, δελτίο εγκληματικότητας της ημέρας από τη ΓΑΔΑ. Ας δούμε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς θυτών και θυμάτων, κάθε πιθανού εγκλήματος, και πώς θα προσεγγίσεις το καθένα για να γίνει ρεπορτάζ αντάξιο της μεγαλύτερης σε αναγνωσιμότητα εφημερίδας της χώρας:

Ορίστε. Μόλις έγραψες ολόκληρο το "Πρώτο Θέμα" της επόμενης Κυριακής. Πες μου και τί DVD δίνει να σου βρω λινκ στο Isohunt, έλα να σου δώσω και 6 ευρώ να πας σούπερ μάρκετ φτωχομπινέ πεινάλα και βοήθα να γίνει το κωλόχαρτο Softex #1 χάρτινο αντικείμενο της Ελληνικής αγοράς.