2 updates για το προηγούμενο μαλλιάδικο post

1. Ο σύντροφος μεσιέ λε πρεζιντάν, πλατσουρίζοντας τις πατούσες του στα νερά του Ατλαντικού, είχε την καλοσύνη να συμπληρώσει ένα κρίσιμο τρίβια στη μυθολογία των AC/DC. Σημειώνει σε σχετικό mail του, με αφορμή το δεύτερο βίντεο του συγκροτήματος που παρέθετα:

"sou exw pei oti gia polla xronia to magic edeixne videakia me palious paixtarades thrilou, k gia taso mitropoulo to kommati itan to "its a long way to the top" k edeixne ton taso na klotsaei vazelous k na panigirizei me gourlwmena matia k sfigmenes grothies tis golares tou taki tou lemoni..."

2. Η εντελώς εξεζητημένη αναφορά μου στο "Midnight Train to Georgia" (προσπαθώντας να καταλήξω στους Motorhead), ήταν σε ένα βαθμό δικαιολογημένη. Το τραγούδι της Gladys Knight (και των Pips, βεβαίως) ήταν αυτό που μου είχε κολλήσει εκείνο το βράδυ. Και το "κολλήσει" είναι understatement... για την ακρίβεια, το έβαζα συνεχώς στο YouTube και προσπαθούσα να μιμηθώ το χορευτικό του στον καθρέφτη:





και εδώ το ίδιο τραγούδι, εκτελεσμένο από τρεις ατομάρες και τον Τζακ Μπλακ: